Najważniejszym świętem państwowym Islandii jest dzień 17 czerwca, który upamiętnia datę ogłoszenia Islandii niezależną republiką. Miało to miejsce w roku 1944. Islandia zerwała wtedy unię personalną z koroną duńską, po którą pozostawała jako niezależne państwo od roku 1918. W okresie międzywojennym dzień 1 grudnia był odpowiednikiem tego święta, by uczcić uzyskanie niepodległości w roku 1918. Dziwnym zbiegiem okoliczności patronem zarówno 1 grudnia jak i 17 czerwca jest anglosaski święty Botolf, jednak święty ten nie był czczony w żaden sposób na Islandii.
Data 17 czerwca nie była przypadkowa - wybrano ją rozmyślnie, by uczcić wielkiego orędownika niepodległości Islandii Jóna Sigurðsona (1811-1879), którego urodziny przypadały właśnie tego dnia. Dodatkowo, data czerwcowa, daje szansę na lepszą pogodę niż data zimowa, a co za tym idzie ułatwia to prowadzenie imprez i uroczystości.
Ciekawostką jest fakt, że dzień 17 czerwca był już uznanym przez społeczeństwo islandzkie, świętem przed ogłoszeniem republiki.
Po śmierci Jóna Sigurðsona znanego jako "forseti" (Prezydent), gdyż był Prezydentem Stowarzyszenia Literackiego, zaczęto obchodzić rocznicę jego urodzin jako demonstrację uczuć patriotycznych. W 1907 r. z pierwszą wersją flagi islandzkiej (biały krzyż na niebieskim polu) na ulice 10-cio tysięcznego Reykjavíku wyszło 5 tysięcy demonstrantów żądających niepodległości. Dzień ten był wówczas tematem sporów pomiędzy różnymi frakcjami dążenia do niepodległości (między tymi, którzy chcieli od razu niepodległości i tymi którzy optowali za wolnym tempem uzyskania niepodległości).
W 1911 r. w stulecie urodzin Jóna cały kraj już świętował. Był to również rok założenie pierwszego uniwersytetu na Islandii. Od tego czasu dzień ten był powszechnie uznany za okazję do świętowania i demonstracji patriotyzmu.
Dopiero w rok po ogłoszeniu republiki, czyli w roku 1945 ogłoszono dzień 17 czerwca Świętem Narodowym, rząd prosił wtedy, by pracodawcy dawali swym pracownikom wolne tego dnia. W roku 1969 dzień 17 czerwca został uznany przez organizacje pracownicze i pracodawców za dzień wolny, natomiast już oficjalnie w roku 1971 dzień ten stał się ustawowo wolnym od pracy i oczywiście dniem flagowym.
