Świecowa msza - tak można tłumaczyć nazwę tego święta, popularnego nie tylko na Islandii, ale również w innych krajach Europy. Było to święto oczyszczenia Maryi Dziewicy, obchodzone 40 dni po urodzeniu Jezusa (2 lutego). Święto to ma swoje korzenie w tradycji żydowskiej nakazującej kobietom rytuał oczyszczenia po urodzeniu dziecka.
Chrześcijański zwyczaj nakazywał zapalenie tego dnia świecy, specjalnie poświęconej na to święto.
Większość świętych katolickich zostało "wyrzuconych" po wprowadzeniu reformacji, ale Msza Świec przetrwała jako święto kościelne podczas którego zapala się specjalną świecę.
Podobnie jak przy okazji Pálsmessy ludzie zwykli wróżyć sobie pogodę na cały rok w zależności od tego jaka pogoda była podczas Kyndilmessy.
Wierszyki i porzekadła, które układano przy okazji były tłumaczeniami podobnych porzekadeł pisanych jeszcze po łacinie.
Oto przykład:
Ef í heiði sólin sést
á sjálfa kyndilmessu
snjóa vænta máttu mest
maður upp frá þessu.
| |
Jeśli słońce na czystym niebie świeci
Gdy Mszę Świecową świętujesz
Spodziewaj się śnieżnej zamieci
Co dnia następnego poczujesz.
|
