22.05.2006r.

Vísir

Wykopaliska w Grásir przy Eyjafjörður zawierają jeden z większych średniowiecznych zbiorów wyrobów glinianych, jakie odkryto w ostatnich latach i tam właśnie wykopano miedziaki, czyli pierwsze znalezione przy Gásakaupstaður monety.

Muzeum w Akureyri uważa, że większość znalezionych naczyń glinianych pochodzi z XIV i XV wieku z terenów Niemiec i Anglii. W tym roku znaleziono naczynia pochodzące z terenów wschodniej części Anglii i okolicy doliny Renu, a wśród naczyń znaleziono pojemnik na oliwę i smarowidła.

Znalezienie miedziaka uznano za ważne wydarzenie, szczególnie że jest to pierwszy taki okaz znaleziony w Gásakaupstaður. Można zatem wysnuć wnioski, że przyjeżdżający do Gása kupcy bardzo pilnowali swoich pieniędzy i/lub raczej stosowali wymianę towarową niż zamianę za pieniądze.

Można znaleźć tu wiele narzędzi sprowadzanych z Norwegii: norweskie brytfanny, noże i żelazne gwoździe stosowane do budowy statków. Znaleziono również skalpele z kości wieloryba, inne wygrawerowane kości oraz dobrze zachowane materiały organiczne jak skórę, a latem znaleziono części skórzanych butów. W ostatnim czasie w różnych częściach osady odkryto kości ssaków oraz ości ryb. Odkrycia wskazują, że wołowina i jagnięcina oraz suszone ryby stanowiły główne pożywienie na tym terenie.

Odkrycia potwierdzają teorię o rozwoju obszaru. Robotnicy w Gásakaupstaður przemieszczali się z obszarów położonych w północno-zachodniej części w kierunku na wschód. Kroniki wskazują, że Gásakaupstaður powstał dzięki zabiegom wodza Guðmundura Drogiego, który założył sejmik w Vaðla (Vaðlaþing) - miejscu wiosennych zgromadzeń w okolicy, działo się to w drugiej połowie XI wieku. Jego powstanie spowodowało, że Kaupangur, który był osadą handlową, stracił na znaczeniu na rzecz miejsca spotkań sejmikowych.

Wyraża się nadzieję, że przyszłoroczne badania, które stanowić będą zakończenie tej odkrywki, dadzą odpowiedź na pytanie kiedy powstała ta osada. Domniemywa się, że odkrycie północno-zachodniej części wykopaliska, która jest najbardziej porośnięta i niewidoczna, kryje w sobie najstarsze części osady.