31.03.2005r.

Látrabjarg, to klifowe wybrzeże na Zachodnich Fiordach, z przylądkiem Bjargtangar - najdalej na zachód wysuniętą częścią Europy. Miejsce to jest niezwykle popularne wśród turystów, którzy przyjeżdzają tam zachwycać się pięknem otaczającej przyrody, głównie ze względu na ogromne kolonie zamieszkujących ten teren ptaków.



Wchodząc na klif, skąd rozpościera się urzekający widok, ma się wrażenie jakby trawa była obłożona dywanem ptaków. Po prostu chodzi się między maskonurami (łac. Fratercula arctica; isl. Lundi), które nie zwracają uwagi na czyjąś obecność. One wiedzą, że nie muszą się niczego obawiać bo to one są tutaj gwiazdami. To dla nich setki ludzi przemierza, dźwigając swój sprzęt fotograficzny, wiele kilometrów. Czekają więc na ludzi, zachowując iście islandzki spokój. Ale jeśli się komuś poszczęści, to ma szansę wypatrzyć tutaj jeszcze bardziej okazałe gatunki ptaków. Warto tu, z lornetką w ręku i gotowym aparatem, wypatrywać nurzyka polarnego (łac. Uria lomvia; isl. Stuttnefja). Każdy poczuje się wyjątkowo, gdy go zobaczy, a jeszcze bardziej, gdy się uda go sfotografować. Przez kilka miesięcy w roku, ten wysoki na 440 metrów i długi na 14 kilometrów klif ożywa za sprawą milionów ptaków. Jest to dla nich doskonałe miejsce na wychowanie młodych. Tutejsze, wyjątkowo hojne morze dostarcza pożywienia, które starcza na wykarmienie wszystkich wygłodzonych ptasich żołądków. Kolonie ptaków są olbrzymie - to tu można spotkać największe na świecie skupisko alk (łac. Alca torda; isl. Álka). Tutaj żyją fulmary (łac. Fulmarus glacialis; isl. Fýll), nurzyki podbielałe (łac. Uria aalge; isl. Langvía) i nurzyki polarne (łac. Uria lomvia) . Te ostatnie, jak wspominaliśmy, są najsmakowitszym "kąskiem" dla prawdziwych miłośników obserwacji ptaków odwiedzających Islandię. Látrabjarg, to jeden z trzech najbogatszych w ptasie kolonie klifów na Islandii. Pierwszy to Hornbjarg, a drugi to Hælavíkurbjarg w Rezerwacie Przyrody Hornstrandir. Látrabjarg jest tym, do którego najprościej dotrzeć, bo droga prowadzi niemalże do samej krawędzi klifu. Wystarczy podjechać na parking i udać się na krótki spacerek. W lecie jest to bardzo popularne wśród turystów miejsce. Wszyscy chcą zobaczyć, słynnego na Islandii, maskonura. Ptak ten, występujący w kilku miejscach na Islandii, wszędzie przyciąga rzesze ciekawych go ludzi. Maskonury właściwie niczego się nie boją. Ludzie podchodzą do nich z aparatem, a one siadają często zaledwie parę centymetrów od statywu.

Maskonur jest najliczniej występującym na Islandii ptakiem. Szacuje się, że na Islandii jest około 3 miliony par tych ptaków, co stanowi ponad połowę jego światowej populacji. To bardzo ciekawy ptak do obserwacji. Na świecie istnieją kluby miłośników maskonurów, bardzo aktywne w internecie, które sprzedają koszulki, czapki, kubki itp. z ich podobiznami. Niektórzy twierdzą, że to najbardziej uwielbiany przez ludzi ptak na świecie. Czemu? Odpowiedź jest banalnie prosta... bo jest rozbrajający :) Uroczo wygląda i uroczo się nazywa. Po angielsku maskonur to puffin, a to też kojarzy się z angielskimi słowami "puff", czyli "ptysiowy" lub słowem "puffy" - "pękaty". A wreszcie słowo "puffiness" znaczy "nalana twarz". A maskonury właśnie takie są. Siedzą napuszone w trawie lub przechadzają się między ludźmi. Niektórzy twierdzą, że te "papugi północy" pozują ludziom do zdjęć.

Obserwatorzy ptaków, fotografowie, miłośnicy maskonurów i zwykli turyści będą mieli wspaniałe historie do opowiadania po powrocie z Látrabjarg. Tam łatwo zarazić się miłością do ptaków, miłością do przyrody i fotografii. Bo każdy będzie chciał uwiecznić obraz blasku arktycznego słońca nad horyzontem o północy. Ilu odwiedzających, tyle historii z tym miejscem związanych.

Látrabjarg leży na samym końcu drogi, na samym końcu kontynentu i żeby tu dotrzeć trzeba minąć Látravík, zatokę prowadzącą do klifu, miejsce, które same w sobie jest magiczne, ze swoją plażą pokrytą złotym piaskiem, strzeżoną przez kolonię rybitw popielatych (łac. Sterna paradisaea; isl. Kría). W okolicy jest pole namiotowe, niedaleko miejsca, w którym droga do Látrabjarg skręca, prowadząc do krawędzi klifu. Látrabjarg, przy sprzyjającej pogodzie, wytworzy w nas piękne wspomnienia, pozytywne odczucia i silne więzi z tym miejscem. Do Látrabjarg prowadzi żwirowa, wyboista droga numer 612 z Patreksfjörður. Mija się po drodze muzeum w Örlygshöfn, a poza tym jest to okolica niemalże pusta i bardzo spokojna. Zwiększający się z roku na rok ruch turystyczny sprawia, że rozwija się tu nieco infrastruktura i np. w Breiðavík jest bardzo miły guesthouse, który przewidziano również dla większych, zorganizowanych grup. Stamtąd, grupy fotografów wybierają się na jednodniową wycieczkę na Látrabjarg, a potem wracają do miejsca, gdzie czekają na nich bardzo smaczne posiłki i wygodne łóżka.

Fotografowanie ptaków staje się coraz bardziej popularnym hobby. Wprawdzie gdzie indziej na świecie można spotkać więcej gatunków ptaków niż na Islandii, ale to właśnie tu ich miłośnicy uwielbiają je obserwować i fotografować. Dogodne i piękne lokalizacje, jak również fakt, że ptaki występują tu w licznych koloniach, sprawia, że Islandia jest tak bardzo popularna wśród miłośników ptaków. A sam Látrabjarg uznawany jest przez wielu za najlepsze miejsce na świecie do obserwowania i fotografowania "napuszonych" i uroczych maskonurów. Szlakiem turystycznym można przejść się wzdłuż brzegu urwistego klifu aż do zatoki Keflavík. Na samym Bjargtangar znajduje się ciekawej budowy latarnia morska, są tablice inforamcyjne o tym regionie.

Doświadczanie piękna przyrody, to coś co przyciąga turystów na Zachodnie Fiordy. Najciekawsze miejsca ochraniane są przed nadmierną ingerencją ludzi. Lokalne władze, na szczęście, dostrzegają konieczność chronienia tego przepięknego miejsca, planuje się nawet stworzyć tam rezerwat przyrody. Jest wręcz obowiązkiem nas wszystkich chronić tę naturalną perłę przyrody, tak, by następne pokolenia miały okazję poczuć to piękno, gdy przybędą na Látrabjarg, spojrzą w słońce i poobserwują spokojne i ufne wobec ludzi maskonury. I wszyscy miejmy nadzieję, że tym pięknym ptakom nigdy nic nie odbierze tej ufności...