Czterej członkowie islandzkiego Parlamentu, a zarazem członkowie ugrupowań: Partii Niepodległości i Partii Postępu, złożyli do Ministra Edukacji wniosek o założenie samodzielnej szkoły wyższej w Ísafjörður. Ólafur Proppé, rektor Kennaraháskóla Íslands (Wyższa Szkoła Pedagogiczna) nazwał tą propozycję szaleństwem, skazanym na niepowodzenie, z racji tego, iż Ísafjörður stanowi bardzo małą społeczność.